Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe ? dawniej choroba maniakalno ? depresyjna, mieści się w grupie zaburzeń nastroju. Występują w niej objawy zarówno depresji jak i manii o różnym nasileniu. Między nimi mogą występować okresy zdrowia (intermisji) lub kolejne fazy następują bezpośrednio po sobie. Manię można zdefiniować jako okres wyraźnego nienormalnego i rosnącego podwyższonego nastroju lub drażliwości. Może objawiać się wzrostem samopoczucia i własnej wielkości, zmniejszoną potrzebą snu, większą lub nieustanna rozmownością, ulotnością lub gonitwa myśli. Występują również trudności z koncentracją, wzrost aktywności ukierunkowanej na cel, pobudzenie psychoruchowe, nadmierne zaangażowanie w czynności, które pozornie przynoszą przyjemność a są przykre w skutkach, np. nierozsądne inwestycje, niepohamowane wydawanie pieniędzy. Zaburzenia są na tyle silne, aby zakłócać zwykłe czynności lub te związane z pracą zawodową czy kontaktami międzyludzkimi. Objawy można klasyfikować jako maniakalne w momencie, gdy nie są wywołane substancjami psychoaktywnymi czy środkami farmakologicznymi. Nie muszą występować wszystkie z tych objawów, ale jeśli pojawiaj się trzy lub więcej warto dokładnie przemyśleć i zastosować interwencje, aby stan nie rozwijał się.
Rzadko zdarza się przeżywać stan manii nie przechodząc wcześniej przez epizod depresyjny.

Okresy depresji charakteryzują się najczęściej obniżonym nastrojem, przygnębieniem, brakiem wiary w siebie, poczuciem beznadziejności, osłabieniem koncentracji uwagi czy małą wiarą w siebie. Objawami somatycznymi mogą być większą męczliwością i zmniejszoną aktywnością, zmniejszenie lub zwiększenie apetytu, a co za tym idzie ubytek lub przyrost masy ciała, płytki, skrócony sen. Czasami pojawiają się również objawy psychotyczne (urojenia, omamy).
Przyczyna choroby nie jest znana, ale wiadomo, że w takim samym stopniu podatne są obie płcie, a pierwszy epizod choroby występuje przed pięćdziesiątym rokiem życia. Choroba charakteryzuje się tym, że powraca i każdy z epizodów trwa od kilku dni do kilku miesięcy. Przez pierwsze dziesięć lat częstotliwość epizodów słabnie, ale rzadko zdarza się, aby epizody występowały regularnie i w takich samych odstępach czasu.
Przy zmienności jaką niosą ze sobą zaburzenie afektywne ? dwubiegunowe człowiek może mieć bardzo duże trudności w rodzinie, pracy, z przyjaciółmi czy planowaniem najmniejszych czynności. Jeśli któreś z tych elementów stanowi dla Ciebie sens i cel, prawdopodobnie masz jeszcze przed sobą inne marzenia do zrealizowania, to stan pełnej choroby może stanowić znaczącą przeszkodę w ich realizacji. Skutecznym rozwiązaniem może okazać się przyjęcie pomocy psychoterapeutycznej i farmakologicznej stanowiącej nieodłączne komponenty zachowania stabilności w codziennym życiu.

W tym miejscu odnajdziesz specjalistów którzy w szczególności są zaangażowani w to zagadnienie. Przebyli dodatkowe szkolenia, praktyki czy też po prostu naukowo interesją się tym tematem.